Nieustanny Stan Wyjątkowy / Stefan Paruch

 

Zapraszamy na kolejną wystawę realizowaną w ramach projektu Front Meeting w Kamienicy Artystycznej Ta3.

Nieustanny Stan Wyjątkowy / Stefan Paruch

Wernisaż wystawy: 5 października, godz. 19.00

Galeria Ta3 / Kamienica Artystyczna Ta3 / Tarczyńska 3 / Warszawa Ochota

Wystawa trwa do 20 października 2021

Galeria dostępna po wcześniejszym umówieniu się na FB Kamienica Artystyczna Ta3

Nieustanny Stan Wyjątkowy / Stefan Paruch

Na wystawie portretuję swoje nieustanne stany wyjątkowe. Nadaję im formę obrazów, instalacji multimedialnych oraz pracy video. Motywem, który pojawia się prawie zawsze jest czaszka. Obraca się, szczerzy zęby, jest rekwizytem dla video performansu. Motyw kości ludzkiej głowy towarzyszy mi od jakiegoś czasu i czuję się z nim całkiem dobrze. Idealnie symbolizuje nastroje, w które wpadam w tym dla nas wszystkich zaskakującym okresie postnowoczesnej zarazy. Wizerunek czaszki dopełniają prace z obszaru tekstu wizualnego. Przy użyciu najprostszych możliwie zabiegów rozszerzonej rzeczywistości ukrywam napisy w obrazach. Abstrakcyjne malarstwo pełne jest nazw, zdań, wyrazów. Na wzór zabawy sympatycznym atramentem ukrywam treści dla osób zdeterminowanych wczuć się w moje stany wyjątkowe.

 

Stefan Paruch jest absolwentem Wydziału Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w latach 1998-2000 studiował w Gościnnej Pracowni prof. Leona Tarasewicza. Dyplom „Lekcja przysposobienia obronnego” obronił w 2002 roku w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego. W latach 2003-2006 studiował w Wyższym Studium Montażu w PWSFTViT w Łodzi. W roku 2009 obronił pracę doktorską na Wydziale Malarstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. W roku 2018 decyzją Rady Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie uzyskał tytuł doktora habilitowanego. Wraz z grupą artystów współtworzy pracownię przy ulicy 11 Listopada na warszawskiej Pradze. Prowadzi coroczne warsztaty w International Academy w Scheersberg w Niemczech. Jest autorem montażu kilku filmów artystycznych oraz dokumentalnych. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach w kraju i za granicą. Współautor (wraz z Moniką Masłoń) projektu „Wzornik – narzędzie do nauki posługiwania się obrazem”. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Mieszka w Warszawie. Pracuje w Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie.

URATUJĄ NAS TYLKO BANANY - fotorelacja z wernisażu

 Dziękujemy wszystkim gościom za tak liczne przybycie :)

Warsztaty kolażu - projekt Front Meeting

7 września 2021 odbyły się warsztaty kolażu, które towarzyszyły wystawie "Uratują nas tylko banany". Uczestnicy warsztatów mieli okazję zwiedzić pracownie artystyczne w Kamienicy Ta3, porozmawiać z pracującymi tam artystami, a później zrobienia własnych kompozycji kolażowych z przygotowanych materiałów.

Warsztaty poprowadził Bartek Jarmoliński, który podzielił się z naszymi gośćmi swoimi doświadczeniami w pracy nad kompozycjami klejonymi na papierze.  

Front meeting - praca w toku :)

 Kilka prac do wystawy :)

                                                  Anita Buła

                                                Bartek Jarmoliński

                                           Magdalena Chmielewska

                                           Halina Skrzeczyna

                                          Bartek Jarmoliński

Projekt Front Meeting / wernisaż wystawy kolażu URATUJĄ NAS TYLKO BANANY

Serdecznie zapraszamy już w najbliższy wtorek na kolejne wydarzenie realizowane przez Front Sztuki we współpracy z Urzędem Miasta st. Warszawy Dzielnicy Ochota w ramach projektu FRONT MEETING!

Będzie to wernisaż wystawy kolażu - "Uratują nas tylko banany" oraz towarzyszący wystawie warsztat kolażu.

Na warsztat zapraszamy 7 września o godz. 17.30 (przed wystawą - zbiórka w Galerii Ta3), a na wernisaż wystawy kolażu 7 września o 19.00 do Galerii Ta3 na Tarczyńskiej 3 / Warszawa Ochota

Kolaże do wystawy powstawały pod kuratelą artysty Bartka Jarmolińskiego przez cały sierpień, a wystawa jest zwieńczeniem tejże pracy. Artyści profesjonalni i ci, którzy drogę swoją dopiero zaczynają, pracowali razem dzieląc się swoim doświadczeniem i entuzjazmem.

A tak o tej wystawie napisał Bartek Jarmoliński, jej kurator:

,,Uratują nas tylko banany"

Rzeczywistość, której jesteśmy częścią, wywiera niedający się przewidzieć wpływ na naszą egzystencję. Mówi się często, że ,,dobrze, jak jest dobrze". Inaczej jest, jeśli dobrze już nie jest.

Naturalnym procesem w naszym życiu wydają się pojawiające się pytania o płaszczyznę czegoś nowego, lepszego, czegoś, co będzie zgodne z naszym wyobrażeniem o tym, jak mogłoby być i czego chcielibyśmy być częścią. Tworzenie fantazmatów zatem jest równie naturalnym procesem, jak poczucie braku w realnej rzeczywistości, z której wybrane rzeczy, miejsca i ludzie znajdują nową konfigurację w naszych wyobrażeniach o tym, co byłoby dla nas najlepsze. Nawet jeśli nasze potrzeby są tylko chwilowe, to i tak stworzenie nowej, lepszej, własnej rzeczywistości daje poczucie budowania harmonii. Przyjmując, że wszystko się zmienia, zmieniamy się i my i zmieniają się nasze potrzeby. Najbardziej realnym staje się tworzenie własnych światów poprzez wizualizowanie ich, co znajduje odzwierciedlenie w obszarze sztuk wizualnych. Do tego obszaru od dawna należy collage. Technika ta daje możliwość fragmentarycznego wykorzystania elementów rzeczywistych do zbudowania całości, która poprzez wizualny aspekt pracy staje się furtką do własnego świata, w którym w jakimś momencie wszystko jest takie, jak chcielibyśmy. W znacznej mierze zarówno świadomość otaczającej nas realności, której jesteśmy częścią, jak i wyobraźnia i idące za nią wyobrażenia, umożliwiają porządkowanie i realizowanie naszych potrzeb. Tworzenie obrazów kolażowych pozwala na fantazjowanie zarówno o świecie, jak i o nas samych. W obrazach tych jest przestrzeń na wszystko, co jest dla nas atrakcyjne, istotne, co poszerza i przełamuje nasze dotychczasowe wyobrażenie o świecie, o człowieku i jego złożoności.

Elementem łączącym prace prezentowane na wystawie ,,Uratują nas tylko banany" jest odniesienie do świata, który mimo, że nie jest jednoznaczny, jest spełnieniem naszych potrzeb w płaszczyźnie emocjonalnej i wizualnej. Jest to wizja świata, a raczej światów, jako pojedynczych bytów, w których najczęściej to nie człowiek jest głównym motywem kolażu - są to raczej rośliny, zwierzęta, różnego rodzaju nieokreślone przedmioty, które w kolażowych zestawieniach tracą swój pierwotny charakter. Są tu również odniesienia do antycznych ideałów, fragmentów dzieł sztuki, które, mimo że pod względem formy z rzeczywistością nie mają wiele wspólnego, jednak wpływają na idylliczny charakter przedstawień w pokazywanych pracach. W wielu pracach na wystawie powtarza się motyw bananów, które prowadzą nas do skojarzeń ze słonecznymi, najcieplejszymi regionami świata, które wydają się być oazą radości, błogości, spokoju, rajskiego życia. Jednak tytuł wystawy "Uratują nas tylko banany" jest określeniem dość ironicznym, bo prezentuje on wizje światów nieistniejących w rzeczywistości. Jest to wizualna forma wypełniająca braki i rozczarowania istniejącą rzeczywistością stworzoną przez człowieka. Żartobliwy, choć nieco słodko-gorzki charakter prac jest formą dialogu, który stawia pytania o potrzebę budowania nowego, lepszego życia, w którym nie wszystko musi być logiczne, w którym nie zawsze człowiek będzie epicentrum świata i w którym kontrasty będą budować, a nie tworzyć podziały pozwalające na dzielenie tego, co jest dobre i co jest złe, tego co jest piękne, a co brzydkie, w którym inne - nie będzie znaczyło gorsze. 

Bartek Jarmoliński